Do uszkodzenia łąkotki dochodzi najczęściej w wyniku urazu lub zmian degeneracyjnych. Uszkodzenie łąkotki powstaje w wyniku ruchu skrętnego kolana, przy długotrwałym chodzeniu w kucku lub kucaniu. Objawy pojawiają się nagle, przeważnie w postaci silnego bólu, wzrastającego przy próbie poruszania się lub prostowania kolana. Najczęściej występującym urazem jest rozdarcie łąkotki. Może ulec mu łąkotka przyśrodkowa, najczęściej uszkadzana w rogu tylnym lub łąkotka boczna. W wielu przypadkach towarzyszy temu uszkodzenie więzadeł krzyżowych przednich i bocznych.

Opis zabiegu

Uszkodzenia łąkotki dzielimy na dwa rodzaje: stabilne, które nie wymagają leczenia operacyjnego oraz niestabilne, które powinny zostać zoperowane. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu podpajęczynówkowym. Najczęściej wykonywanym zabiegiem jest meniscektomia, czyli usunięcie uszkodzonego fragmentu łąkotki. Inną formą leczenia jest szycie łąkotki bocznej lub przyśrodkowej. Jest to metoda preferowana zamiast całkowitego jej usunięcia.

Przygotowanie do zabiegu

Wszelkich informacji na temat przygotowania do zabiegu udziela lekarz podczas obowiązkowej wizyty kwalifikacyjnej.

Rekonwalescencja

W przypadku operacji uszkodzonej łąkotki konieczna jest rehabilitacja, by w jak najszybszym czasie uruchomić staw kolanowy. Początkowo wykonywane ćwiczenia bazują na ciężarze własnym, bez obciążenia. W dalszych etapach lekarz w wielu przypadkach kieruje pacjenta do fizjoterapeuty, by wspomóc i przyspieszyć proces wracania do zdrowia. Zarówno ćwiczenia, jak i zabiegi dobierane są indywidualnie. Czas trwania rekonwalescencji uwarunkowanym jest wybraną metodą zabiegu.