Wskazania do zabiegu
Opis zabiegu
Nos zbudowany jest z kostno-chrzęstnego szkieletu pokrytego skórą. Podczas operacji nosa poprawia się rozmiar, kształt i położenie tych elementów nosa a ostateczny wynik zależy od dopasowania się skóry do nowego szkieletu.
Rhinoseptoplastykę przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym.
Operacje przeprowadza się sposobem „zamkniętym” gdy zniekształcenia dotyczą tylko grzbietu nosa i sposobem „otwartym” gdy planowana jest zmiana wyglądu innych części nosa, zwłaszcza jego koniuszka.
Operacja wymaga nacięć wewnątrz nosa, niewidocznych z zewnątrz, przy operacji „zamkniętej” a przy operacji otwartej nacięcia w słupku nosa pomiędzy otworami nosa. Blizna po tym nacięciu zwykle jest niewidoczna po kilku miesiącach od operacji.
Wykonuje się również dwa nacięcia długości 2mm na grzbiecie nosa jeżeli planowana jest zmiana kształtu kości nosa. Blizny po tych nacięciach zwykle są niewidoczne tydzień po operacji.
Gdy trzeba zwęzić nozdrza, cięcia wykonuje się w miejscu gdzie skrzydełka nosa dotykają policzków. Blizna po tych nacięciach zwykle jest niewidoczna po kilku miesiącach od operacji.
Szwy wewnątrz nosa są rozpuszczalne, znikają po ok 2-3 tygodniach, natomiast szwy ze słupka nosa i ewentualnie skrzydełek nosa usuwa się po 7 dniach od operacji.
Czasami operacja nosa wymaga uzupełnienia szkieletu nosa o fragmenty chrząstek. Jeśli nie ma ich wystarczającej ilości w nosie to konieczne jest ich pozyskanie z małżowin usznych (ciecie z tyłu małżowiny usznej) lub z niekiedy z żebra (cięcie na klatce piersiowej). Chirurg informuje pacjenta przed zabiegiem jeśli przewiduje taką konieczność.
W nosie umieszcza się czasami specjalne płytki-stabilizująco-separujące z niealergizującego materiału (silikon, silastik), które stabilizują przegrodę przez kilkanaście dni, tak aby zrosła się w prawidłowym ustawieniu oraz zmniejszają ryzyko powstania zrostów pooperacyjnych pomiędzy przegrodą a małżowinami nosowymi, które czasami są zmniejszane w celu poprawy jego drożności.
Na końcu operacji w większości przypadków zakładane są opatrunki do jam nosa na 12-48 godzin. Wówczas nos jest całkowicie niedrożny i nie można oddychać nosem do czasu ich usunięcia.
Na grzbiet nosa zakłada się plastry i plastikowy opatrunek na około 7 dni
Zalecana diagnostyka przed zabiegiem
Przygotowanie obejmuje wykonanie badań laboratoryjnych krwi, EKG i zdjęcia RTG klatki piersiowej oraz wizytę kwalifikacyjną u lekarza anestezjologa.
Rekonwalescencja
Przez około tydzień po operacji twarz jest zwykle spuchnięta. U około połowy pacjentów występują krwiaki (siniaki) wokół oczu, które znikają całkowicie najczęściej po 2-4 tygodniach.
Nos po operacji jest zwykle obrzęknięty i zdrętwiały. Obrzęki ustępują po około miesiącu a zdrętwienie po około 3-6 miesiącach, natomiast subtelne zmiany kształtu nosa postępują w wyniku procesów gojenia do roku po operacji.
Chory wymaga zwykle pozostania w szpitalu przez 1 czasami 2 doby.
Poddanie się usunięciu tamponady nosa w 1-2 dobie po operacji.
Zgłoszenie się na usunięcie szwów z nosa w 7 dobie po operacji, oraz ewentualnie płytek stabilizujących z przegrody nosa w 7-14 dobie po operacji.
Utrzymanie opatrunku zewnętrznego na nosie przez 7 dni.
Przyjmowanie przepisanego antybiotyku przez 7 dni.
Nawilżanie przewodów nosowych roztworem soli fizjologicznej przez 30 dni po operacji.
Pacjent powinien spać na plecach.
Ograniczenie aktywności fizycznej przez 21 dni.
Unikanie wszelkich urazów nosa przez 2-3 miesiące.
Zakaz opalania (promieni UV) przez 2-3 miesiące po operacji.
Środki przeciwbólowe niemal całkowicie znoszą dolegliwości bólowe pacjenta.
Ryzyko związane z zabiegiem
Jak w każdej procedurze medycznej nie ma możliwości pewnego przewidzenia jej ostatecznego wyniku. Celem operacji jest poprawa wyglądu nosa a nie uzyskanie jego idealnego kształtu. Nie można uzyskać dowolnego kształtu nosa z fotografii. Poddając się operacji należy mieć realistyczne oczekiwania. Nawet najbardziej udana operacja i korzystne gojenie pozostawia pewne niedoskonałości, które mogą być widoczne zarówno dla pacjenta jak i chirurga, bowiem na końcowy wynik operacji nosa mają wpływ liczne nie zawsze przewidywalne czynniki jak grubość skóry, wytrzymałość i elastyczność chrząstek nosa, sposób gojenia tkanek.
Oczekiwanie zmiany sytuacji życiowej na przykład korzystniejszego postrzegania przez otoczenie czy znalezienia lepszej pracy nie jest właściwym motywem do poddania się operacji nosa.
W razie niezadowalającego wyniku pierwotnej operacji nosa zwykle istnieje możliwość powtórnej operacji najwcześniej po roku, gdyż należy pamiętać, że nos wymaga około roku żeby się całkowicie wygoić. Operacja rewizyjna jest trudniejsza a jej wynik mniej przewidywalny niż pierwotnej rhinoseptoplastyki.
Powikłania
Powikłania operacji nosa należą do rzadkości. Należą do nich: perforacja w przegrodzie nosa, pogorszenie drożności nosa, krwawienie pooperacyjne, zakażenie utrudniające prawidłowe gojenie, martwica skóry nosa.