Wysiłkowe nietrzymanie moczu to jeden z częstszych rodzajów inkontynencji moczowej, dotyczący przede wszystkim kobiet, ale także mężczyzn. Objawia się mimowolny wyciekiem moczu spowodowanym nagłym zwiększeniem ciśnienia w jamie brzusznej, niepoprzedzonym parciem na pęcherz.
Objawy
Charakterystyczny dla wysiłkowego nietrzymania moczu jest mimowolny wyciek uryny, przy braku parcia na pęcherz, podczas wysiłku fizycznego, kaszlu, kichania, śmiechu (kiedy dochodzi do zwiększenia ciśnienia w jamie brzusznej).
Leczenie
Wśród najczęściej stosowanych metod leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu wymienia się zabiegi z zastosowaniem syntetycznej taśmy – TOT. Zabieg operacyjny wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, dożylnym trwającym u pacjentki kilkanaście minut.
Metoda TOT zakłada wyprowadzenie taśm przez nacięcia w pachwinach. Zabieg polega na podwieszeniu cewki moczowej i pęcherza moczowego, drogą przezpochwową, taśmą polipropylenową wyprowadzając ją obustronnie przez otwory zasłonione, które następnie mocuje się w taki sposób, by dobrze podtrzymywała cewkę moczową od strony pochwy.
Ostrzykiwanie pęcherza botoksem
Nowoczesną metodą leczenia nadreaktywności pęcherza moczowego u kobiet jest ostrzyknięcie pęcherza toksyną botulinową. Zabieg pozwala w skuteczny i bezpieczny sposób pozbyć się dolegliwości nietrzymania moczu spowodowanych nadczynnością pęcherza.
Ostrzyknięcie botoksem pęcherza jest małoinwazyjnym zabiegiem, który może pomóc pacjentkom borykającym się z nadczynnością pęcherza moczowego. Zabieg zalecany jest osobom, u których nadreaktywności pęcherza moczowego towarzyszą objawy nietrzymania moczu, występuje parcie naglące oraz częstomocz. Ponadto zabieg przeprowadza się u kobiet, u których dotychczasowe leczenie farmakologiczne oraz metody behawioralne nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Zabieg pozwala znacznie poprawić jakość życia kobiet, umożliwiając im normalne funkcjonowanie.
Wstrzyknięcie dopęcherzowe botoksu przeprowadzane jest przez lekarza specjalistę. Zabieg ma na celu zablokowanie uwalniania acetylocholiny w zakresie cholinergicznej synapsy nerwowo-mięśniowej. Zahamowanie sygnałów nerwowych oraz kontrolowany paraliż mięśni prowadzi do ustąpienia nadmiernych skurczów pęcherza moczowego.